Terima kasih!

In Ubud zouden we 2 dagen verblijven en daarna doorreizen. Deze 2 dagen werden er 5. Ik heb ondanks dat ik al in Ubud was geweest nog genoeg gezien en gedaan. Zo heb ik uitgebreid gebruik gemaakt van de heerlijke massages bij Lily Spa en heb ik met Simone een scooter gehuurd. We zijn op zoek gegaan naar de grootste rijstvelden van Bali. Het plaatsje waar we moesten zijn heette Jatiluwih. Omdat wij geen kaart of iets bij ons hadden, moesten we de weg vragen. Op een of andere manier onthielden wij de naam van deze plaats niet, dus het werd erg lastig. "Do you know the way to Jutilaweh... Jalutiwah... Jeluwatu... Je... Ja....". Het was een ramp, maar na 4 uur hadden we het éindelijk gevonden en inderdaad, deze rijstvelden waren bizar groot.
De volgende dag ben ik Paul en Lodewijk wezen raften. Het uitzicht vanuit deze veels te slechte boot was prachtig. Heel wat aapjes en mooie stukken groen kwamen ons tegemoet. 's Avonds heb ik 2 meiden ontmoet, Avner en Joanne. Ik heb met deze meiden de Balinese dance meegemaakt. Een show waar de mensen 'gehypnotiseerd' zouden zijn. En met klap op de vuurpijl heb ik een ge-wel-dige kookcursus gevolgd. Ik werd in de ochtend rond een uurtje of 8 opgehaald en eerst naar een lokale markt gebracht. Hier werd van alles over kruiden en verschillende groentes uitgelegd. Vanuit deze markt werden we naar een huis gebracht waar we daadwerkelijk gingen koken. Een hele leuke vrouw begeleidde ons in het kookproces. Er werd ons heel veel uitgelegd, terwijl we aan het koken waren. Zo heb ik geleerd hoe je de lekkerste pindasaus maakt, een basissaus die ontiegelijk lekker is met heel veel verschillende soorten groentes, gado gado, tempé met een sausje waar bijvoorbeeld palmsuiker in is verwerkt, een soepje die niet te beschrijven is, zo lekker, een heerlijk gerecht met tonijn, deze tonijn gingen we uiteindelijk stomen, een curry en tot slot een kipsaté waar die basissaus in is verwerkt. Deze kookschool, Paon Bali Cooking class kan ik iedereen aanraden. Je betaalt omgerekend 22 euro en je krijgt er heel veel voor terug: de kookcursus, de recepten, het vervoer, een ervaring én je mag uiteraard het eten opeten.
Na Ubud besloten Simone, Lodewijk, Paul en ik een boottocht te boeken. Deze 4-daagse boottocht bracht ons vanaf Lombok langs een aantal andere eilanden: Sumbawa, Rinca, Komodo en Flores. Het werd een leuke trip op een redelijk klein bootje met ongeveer 20 man. Het slapen op het dek met z'n allen had echt iets, ondanks dat je niet geweldig slaapt, heeft het zo z'n charmes. Wij vieren sliepen helemaal achter op het dek, zo konden we vanuit ons open raampje achter ons de zonsopgang bekijken. We hebben tijdens deze trip 4 dagen niet gedoucht, we moesten het met de zee doen. We zijn veel wezen snorkelen waar we prachtig koraal en leuke visjes hebben gezien. Vooral de Nemo visjes vind ik geweldig, als je naar ze toe duikt blijven ze je aankijken, ze vluchten niet voor je. Verder hebben we hele leuke mensen ontmoet, we hebben schildpadden en groepen dolfijnen gezien, gezwommen met manta rays (roggen van 3/4 meter), we hebben regen- en onweersbuien op de boot in de nacht overleefd, watervallen gezien en op Komodo island hebben we de Komodo dragons (varanen) gespot. Ik vond deze krengen doodeng, maar wel gaaf om te zien. Één beet kan je al doden en ze kunnen je ruiken vanaf 5 km afstand, niet echt een fijne gedachte dus. We zijn nog bij een mooi strand gestopt wat men 'pink beach' noemt. De naam zegt het al, het strand is roze. Dit komt door kleine stukjes rood/roze koraal wat is aangespoeld en dus deze mooie kleur afgeeft op het strand. Ons motto van deze boottocht was, aangezien iedereen aan het verbanden was en de zonnebrand opraakte: today a tomato, tomorrow chocolato.
Na 4 dagen kwamen we aan op onze eindbestemming, het eiland Flores. Hier zijn we nog 2 nachtjes gebleven en hebben we gezellige avondjes gehad met een groepje die ook bij ons op de boot zaten. Zo hebben we 1 avondje gewoon heel erg simpel op een plastic stoeltje voor een winkeltje gezeten met een pak kaarten en een koud biertje. Echt 100% Azië.
De volgende ochtend zou onze lange reis terug naar Lombok beginnen. Een rit van ongeveer 27 uur met de bootbusbootbusbootbus. Eenmaal aangekomen in Mataram, de hoofdstad van Lombok moesten we weer afscheid nemen van elkaar. Iedereen ging weer een andere kant op, zo was ik van plan om naar een mini eilandje naast Bali te gaan, Nusa Lembongan. Omdat ik moe was van het reizen zei een local die mij meenam op een scooter naar de haven dat ik ook een nachtje kon overnachten in Mataram en dat hij me de dag daarna zou ophalen om dan naar Nusa Lembongan te gaan. Als ik meteen door zou zijn gereisd zou ik er nog eens iets van 8 uur over doen. Ik vond dat 'hotelletje' eigenlijk wel een prima plan, ik besloot een nachtje te verblijven om even bij te slapen.
De volgende ochtend werd ik keurig opgehaald met het busje. Toen m'n backpack achter in het busje werd gedumpt, zag ik tot mijn verbazing 2 meiden met wie ik eerder had gereisd, super leuk dat ik met ze in de bus en op de boot zat.
Eenmaal aangekomen om 4 uur bij de haven, Pendangbai, werden we met een shuttlebusje gebracht naar verschillende plaatsen. Sommigen naar Denpasar, anderen naar Kuta en een paar naar Ubud. De plaats waar ik moest zijn, Sanur, was als laatste aan de beurt, tuurlijk. Dit betekende dat ik in de avond in Sanur aan zou komen en dus nooit meer de boot zou kunnen pakken vanaf Sanur naar Nusa Lembongan. Lekker dit, ik kon weer in het donker opzoek naar een homestay. In deze veels te dure homestay (grrrr), heb meteen het ticket naar Nusa Lembongan geboekt, ik wilde hoe dan ook de volgende ochtend daar heen gaan.
Aangekomen op dit mooie eilandje heb ik meteen Avner en Joanne opgezocht (ik had ze in Ubud leren kennen). Het strand waar we lagen, 'Dream Beach' is ook echt een een dream beach. Verder hebben Joanne en ik met manta rays gesnorkeld, waar ik overigens banger voor was dan ik had gedacht. De vorige keer dat ik ze had gezien, bleven ze netjes op de bodem liggen. Dit keer kwamen ze bijna tot aan het oppervlakte, recht op me af. Ik wist niet hoe snel ik terug moest zwemmen naar de boot. Verder zijn we met een bootje door een mangrove gevaren, hebben we massages gehad en zijn we heerlijk uiteten geweest aan het strand. Kortom, Nusa Lemongan was heerlijk.
Vanuit Nusa Lemongan zijn we terug naar Bali gegaan en hebben we een taxi geregeld die ons een mooie tempel en een waterval liet zien. In de namiddag kwamen we aan in Uluwatu waar we 2 nachten zouden verblijven. Het werd hier voornamelijk strand, strand ennehhh, strand.
Onze laatste bestemming werd Kuta. Zowel voor Avner en Joanne als voor mij. In Kuta ben ik al eerder geweest, maar ik vond het een prima plaats waar je lekker kon uitgaan en het ligt vlakbij het vliegveld. De keuze was dus snel gemaakt. Onze eerste dag Kuta was meteen 1 om nooit meer te vergeten. Na een dag shoppen en strand zijn we in de avond na in een soort spookhuis te zijn geweest naar een heel erg leuk restaurantje gegaan waar live werd gezongen door een bandje, bestaande uit 2 mannen en een vrouw. Toen deze vrouw de eerste noot van het nummer If I were a boy zong stopte ik even met ademen. Haar stem was zo adembenemend goed, het hele restaurant stond perplex. Avner, Joanne en ik waren naast het lekkere eten zo erg aan het genieten van de muziek, waardoor we lekker aan het meezingen waren. De zangeres van de band bleef erop hameren dat ze vond dat we met haar mee moesten zingen, op het podium, voor een vol restaurant, zonder zangervaring. Av en ik kregen na een aantal Bintang een beetje moed, we gingen het maar doen. Ik heb onwijs gelachen en genoten. California King Bed, Umbrella en Singe Ladies stonden op het programma.
Na dit geweldige begin van deze avond zijn we uit geweest. Het was echt een top avondje.
De volgende dag (de laatste dag van Av en Jo), hebben we doorgebracht op het strand. In de avond hebben we gegeten met een jongen die we al eerder hadden ontmoet en zijn daarna een paar vrienden van hem wezen opzoeken. Deze vrienden van hem zijn locals. We hebben de avond doorgebracht in het huis van een van deze jongens. Je moet je voorstellen dat hun kamer ongeveer 3 bij 3 is, maar iedereen is welkom. Deze mensen zijn zo ontzettend gastvrij en open, waren alle mensen maar zo. Hoe leuk zou het zijn als je in Nederland aan de praat raakt met iemand die voor zijn of haar huis staat en die nodigt jou uit om bij hem of haar te eten? Dat is dus hier het geval. Ze willen je hier allemaal helpen en met je praten.

De volgende ochtend moest ik helaas afscheid nemen van Joanne en Avner, wat uiteraard niet leuk is. Ik heb een extreem lui dagje gehad, maar in de avond ben ik weer naar die bar geweest waar die band optrad. Ze vertelden ons de vorige keer al dat ze deze avond weer zouden optreden. Ik ben er uiteraard weer heen gegaan en ben weer overgehaald om mee te zingen, genââânt, maar zo leuk. Ik heb deze zangeres een soort van verplicht dat ze moet meedoen met een of andere Indonesische talentenjacht, die gaat ze sowieso winnen.
Vandaag is mijn laatste dag in Indonesië aangebroken en ik voel me down. Ik heb 2 maanden lang 'gewoond' in dit land en nu moet ik het verlaten. Ik heb zoveel gezien en geweldige mensen leren kennen. Ik kan zeggen dat ik Indonesië misschien wel het leukste land vind waar ik ooit ben geweest. Het is een perfecte keuze geweest om dit land te kiezen. Mijn leraar aardrijkskunde van de middelbare school heeft niets teveel gezegd, Indonesië is geweldig. Morgen vlieg ik naar Thailand, mijn laatste 3 weken zijn een feit. Indonesia, see you soon, TERIMA KASIH!!!!