Indonesia!

Het afscheid nemen van Roos was alles behalve leuk. Na een maand samen te zijn geweest moesten we nu allebei alleen verder. Roos gaat verder reizen door Australië en Nieuw Zeeland, ik ga door naar Azië. Na een hoop tranen, stapte ik de shuttle bus in die me naar het vliegveld zou brengen.
Tijdens het inchecken leerde ik een Australisch meisje kennen die net als ik eerst naar Darwin vloog. We hebben even bij een barretje gezeten en ze heeft me informatie gegeven over Indonesië. Ze was laatst met haar moeder in Bali, waar ze een lokale inwoner hebben leren kennen die hen als gids heeft begeleidt. Deze gids heeft hele leuke tours voor haar en haar moeder geboekt. Ze heeft me zijn e-mail adres en telefoonnummer gegeven, wie weet boek ik wel een leuke trip bij hem.

Toen ik aankwam in Darwin, m'n bagage had opgehaald en opnieuw wilde inchecken, bleek mijn vlucht te zijn vertraagd. Ik vloog niet om 16:25 uur, maar om 19:50 uur. Aangezien ik tussen mijn 2 vluchten sowieso 3 uur overstap tijd had, betekende dit dat ik ruim 6 uur moest wachten op mijn vlucht naar Denpasar. In de tussentijd heb ik me vooral verveeld, gekeken hoe een dronken Aboriginal werd gearresteerd nadat hij een fles alcohol had gestolen, (lekker handig op het vliegveld), en ik heb gelukkig ook nog even kunnen skypen met m'n ouders (totdat ik opeens mijn wifi limit had bereikt). Mijn Australische Dollars waren zo goed als op, dus echt iets eten of drinken zat er ook niet bij. Toen het eenmaal rond een uur of 7 in de avond was, wilde ik alvast wat Indonesische Rupiahs pinnen. Wederom werd mijn pas bij 2 verschillende banken tot 4 keer aan toe geweigerd. Na een hoop gezeik heb ik Dollars gepint en die omgewisseld voor Rupiahs.
Toen het eenmaal 19:50 uur was, konden we boarden, dachten we. De vlucht was met nog een halfuur extra vertraagd. Ik heb bij niemand op het gezicht een lach ontdekt, waarschijnlijk heeft ook niemand bij mij een lach weten te spotten.
Toen ik was geland en in de taxi zat keek ik m'n ogen uit. Iedereen rijdt hier kriskras door elkaar, maar een ongeluk heb ik (nog) niet gezien. In het resort werd ik door een heel erg lief mannetje ontvangen die mijn zware tas naar m'n kamer bracht (arme vent). Ik deed de deur open en mijn ogen vielen meteen op een kingsize bed die me meteen naar zich toe riep. Het prachtige uitzicht op de rijstvelden en het zwembad waren ook geen straf.
Samen met de man van de receptie heb ik even op het balkon gezeten en niet lang daarna ben ik gaan slapen.
De volgende dag werd ik heel erg vroeg wakker. Ik had die dag daarvoor heel erg weinig gegeten, dus heb meteen de room service gebeld (haha). Geen broodje pindakaas, maar een Indonesische nasi goreng met een watermeloen smoothie. Ik heb heerlijk ontbeten op het balkon en ben daarna even naar de winkeltjes gegaan. In het resort zitten weinig mensen, dus ik had zo'n beetje een privé zwembad. In de avond heb ik 2 Duitsers ontmoet en ben ik met ze uiteten geweest voor nog geen 20.000 rp, omgerekend ongeveer € 1,30.
Toen mijn laatste dag in het resort was aangebroken, keek ik eigenlijk alleen maar uit naar de dag erna. Het alleen zijn vind ik maar niks, zo saai. Er was niemand waar ik tegen kon praten. Daarnaast moet ik gewoon heel erg wennen aan de cultuur, de temperatuur, alles eigenlijk.
In Ubud aangekomen werd ik afgezet bij The Happy Mango Tree, waar ik vrijwel meteen aan de praat raakte met een Canadees en een Nederlander. Uiteindelijk heb ik met een mede-Nederlander, een meisje uit Ierland en 1 uit Zwitserland een fietstocht gemaakt. We hebben er ongeveer 4 uur gedaan, berg op, berg af. Het was ontzettend zwaar in die hitte en met een slechte fiets zonder goede versnellingen. We zijn naar de rijstvelden gereden, dat was wel erg mooi. Terug in het hostel waren we alle 4 helemaal kapot.

Ik heb ik totaal 4 nachten in Ubud doorgebracht. In het begin moest ik heel erg wennen aan zowel de temperatuur als de cultuur. Uiteindelijk heb ik hele leuke dingen gedaan en leuke mensen ontmoet. Zo ben ik naar de monkey forest geweest, heb ik een yoga les gevolgd (leuk om een keer mee te maken, maar mijn concentratie is hier te slecht voor), ik ben wezen shoppen, heb een kokosnoot gedronken met uitzicht op de rijstvelden, ik heb 2 dagen achter elkaar gebruik gemaakt van een Balinese massage die bijna 2 uur duurde en een facial massage. In de avonden hebben we leuke avondjes gehad waar we uiteten zijn geweest en leuke barretjes hebben opgezocht.

M'n volgende bestemming was Amed. Ik ben doorgereisd met een Nederlandse jongen Bas en een meisje uit Switzerland, Paula. In Amed waren we van plan ons duikbrevet te halen. Paula vroeg of ik meeging, het antwoord was dus ja!
We zijn 's ochtends vroeg vertrokken vanuit Ubud (05:45) en kwamen rond 8 uur aan in Amed. Aangekomen bij ons 'hippie' verblijf, hadden we onze spullen gedropt. Niet lang daarna werden we opgehaald door onze duikinstructeur. We kregen theorieles in een 'buitenlokaal' met uitzicht op de zee, dat is nog eens een leuke manier van les krijgen. Ik had me best wel vergist in de theorie die we moesten leren. Het zijn namelijk best veel begrippen die je moet kennen, veel meer dan dat ik had verwacht. Na 5 uur uitleg te hebben gekregen, oefentesten te hebben gemaakt, kregen we ons 'theorie examen'. Gelukkig hadden we het alle 3 gehaald, het echte duiken kon de dag daarna beginnen!

Dag 2 van het duiken begon met het oefenen in het zwembad. De zuurstoffles aansluiten, wat moet je doen als je de slang verliest waar je door ademt, wat moet je doen als je geen zuurstof meer hebt, hoe leeg je je bril onder water als hij is volgelopen met water en hoe zorg je ervoor dat je in het water een constante hoogte aanhoudt, ipv de hele tijd op te stijgen en te dalen. Ik vond het helemaal leuk en kon niet wachten om de zee in te gaan om het voor 'het eggie'.
Tijdens het duiken in de zee, wat ik geweldig vond, kreeg Paula pijn aan haar oren en besloot ze te stoppen. Bas en ik gingen nog door.
In de avond ging het nogsteeds slecht met Paula haar oren. Ze had zoveel pijn, ze besloot om te stoppen met duiken.

De ochtend daarna, de derde duikdag, besloot Paula terug te gaan naar Ubud om haar oren te laten bekijken in het ziekenhuis. Bas en ik hadden het echt met haar te doen, het was tenslotte haar idee om naar Amed te gaan om te duiken.
Deze 3e duikdag zijn we nog een stukje dieper de zee in gegaan (12 meter) en hebben we nog meer mooie dingen gezien.

Duikdag nummer 4 was ook meteen de laatste dag. Als alles goed zou verlopen, zouden we ons duikbrevet halen. Na 2 diepe duiken van 18 meter, prachtige dingen te hebben gezien, oefeningen te hebben gedaan, kregen we ons duikbrevet! Ik ben er super blij mee, ik mag nu overal ter wereld duiken, waar ik maar wil!

Na Amed ben ik met de taxi doorgereisd naar Kuta. Toen ik in de avond aankwam en had ingecheckt heb ik meteen een hele gezellige avond gehad met 3 andere meiden (Lillie uit Duitsland, Natasha uit Engeland en Robin uit Nederland). Deze meiden zitten ook bij mij op de kamer. Het hostel (Kayun) is heel erg relaxed en er is een zwembad.
Na een koude nacht (de airco draaide op volle touren), besloten we na een heerlijke nasi goreng richting het het zwembad te lopen wat aan het strand lag. Na wat biertjes en een lekker zonnetje besloten we lekker te gaan lunchen en shoppen. In de namiddag hebben we ook besloten om met elkaar door te reizen naar de Gili Islands. Na alles geboekt te hebben vonden we het tijd om naar The Sky Garden te gaan om te eten en uit te gaan. De volgende dag zouden Natasha en ik worden opgehaald voor een paar watersport activiteiten. Toen we wakker werden regende het zo ontiegelijk hard, Nederland is er niks bij. Gelukkig hadden we het toch gedaan, ondanks de regen hebben we er van genoten. Terug in het hostel hebben we na een warme douche lekker een filmpje gekeken, was ook wel weer even lekker.

Vanochtend zijn we met de boot naar Gili T gegaan, het is echt een paradijsje met witte stranden en helderblauw water. Een aantal mensen die ik in Ubud heb leren kennen zitten hier ook, dus dit worden top dagen! In het begin vond ik het wel erg wennen om alleen te reizen en mistte ik thuis. Gelukkig sloeg dat snel om, ik heb het hier ge-wel-dig! Mijn volgende bestemming is nog onzeker, maar ik denk dat het de andere 2 Gili eilanden worden en daarna Lombok, we'll see!!